Verkoop uit de achterbak van een auto is het mooiste: er zit geen handelaar tussen en je ziet de kleine hebbedingetjes die voor de eigenaar hun glans hebben verloren.

Wij gebruiken daarvoor Koninginnedag, wanneer hele huishoudens worden opgeschud en de afgedankte spullen van de een op de schoorsteenmantel van de ander een nieuw leven beginnen.

 

 

Op de achtergrond de bergen...

 

In Fuengirola is het elke zaterdag een soort Koninginnedag. Op een terrein van pakweg de grootte van een voetbalveld staan de tafels opgesteld met alles wat een mens nodig zou kunnen hebben. Bij de ingang speelt een muzikant in Indiaans kostuum, er is een groot openluchtcafé, de zon schijnt. Waar ik in de Albert Cuyp al snel een claustrofobisch gevoel krijg, is het hier aangenaam ruim opgezet. In de verte liggen de bergen, achter ons kun je bijna de zee zien.

 

Omdat hier nogal wat Engelsen wonen, is het aanbod behalve Spaans ook Engels.

Naast het fruit van een boer uit de omgeving vind je de bric-a-brac van een Engelse handige jongen.

Naast de bak met oude maar nog bruikbare schroevedraaiers en hamers liggen Engelse jaren-'60 lp's.

Een kunstenaarsduo dat vanuit Engeland hier is komen wonen, verkoopt zelfgemaakte glas-in-lood voorwerpen: vreemde insecten naast lampen en spiegels.

 

 

 

 

Daarnaast verkoopt een vrouw restanten serviesgoed. Ik zie een foeilelijke Engelse theepot.

 

 

Verderop bekijkt een Spaans echtpaar op leeftijd goedkeurend een mahoniehouten hobbelpaard.

'Quanto es?'De verkoper antwoordt in het Engels en vervolgens in zijn beste Spaans.

Bij het afdingen is hij in het nadeel, maar ze maken een deal. Het paard komt mooi in de koelte van het Spaanse huis te staan, bueno.

 

 

 

 

De integratie van de buitenlanders begint ook hier op de markt!